ACHEGAS Á REFORMA DA REGULACIÓN DOS MONTES VECIÑAIS EN MAN COMUN DE GALICIA
PRIMEIRA: Ao punto –Aproximación a realidade actual dos MVMC.
Nas razón do porque dun Libro Blanco, debe incluír a información sobre o número de MVMC, que ate recentemente estiveron xestionados, mediante consorcio ou convenio pola admistracíon autonómica ou outras administracións públicas, incluíndo nestes montes veciñais, o número de comunidades de montes que cumplen ou non coas obrigas.
Explicación: Este dato seria moi revelador para poder diagnosticar correctamente e adoptar as medidas mediante regulamentación. Sen unha boa diagnose non se pode dar solución a un problema. O que fai o Libro Branco e dar unha información sesgada para acadar o seu obxetivo que non e outro que atacar as comunidades de montes para eliminar o carácter xermánico da titularidade veciñal.
SEGUNDA: Ao punto 4.1 -Conceptuación do MVMC.
A futura lexislación sobre os montes veciñais en man común debe considerar a estes como titularidades distintas e en pé de igualdade das titularidades públicas e privadas. Neste sentido, a futura lexislación debe reafirmar o carácter de inalienabilidade, imprescritibilidade, indivisibilidade e inembargabilidade de estas terras. De aí que do texto do Libro Brando debe tamén eliminar o de “ continuado”. De non facelo estase legalizando as usurpacións que padeceron os montes veciñais en sistemas políticos non democráticos.
Explicación: Ninguén pode negar que en Galiza existen montes veciñais en man común, e naide pode negar que estas terras non son nin titularidades privadas nin públicas. Son titularidades distintas. Titularidades veciñais, comunitarias. O que se prántexa con esta achega e asentar na lexislación o que existe na realidade.
Ademais, a futura lexislación sobre os montes veciñais, debe contemplar que, independentemente do seu uso, estas terras, teñen que estar baixo unha mesma lexislación sectorial. Todos son montes veciñais, e xa que logo ,serán xestionados pola veciñanza comuneira.
Explicación: Pretender, como fai o texto do Libro Branco que cada monte veciñal, segundo o seu uso actual, este baixo diversas lexislación sectoriais e ademais de desvirtuar o concepto do monte veciñal, favorecer a ocupación, camiño da posesión, dos montes veciñais por entidades e empresas alleas a veciñanza comuneira. Prantexar como fai o borrador do Libro Branco, que montes veciñais que teñan aproveitamentos distintos os forestais, queden fora da lexislación dos montes veciñais, non deixa de ser un criterio político que vai contra o funcionamento democrático dos montes veciñais, xa que o qué de verdade pretende e sacarlle capacidade de decisión a veciñanza comuneira sobre as súas terras.
TERCEIRA: Ao punto 4-2 -A condición de persoa comuneira.
A futura lei sobre os montes veciñais en man común,ten que recoller que o único requisito para ser titular de un monte veciñal en man común sexa o vivir no lugar, aldea ou parroquia no que se asente o monte veciñal. E tamén que teñen a condición de veciño/a comuneiro/a todos os membros da unidade familiar e/ou económica, se ben por cuestións de funcionamento democrático representados/as por unha persoa de esas unidades que debe figurar no libro o censo da veciñanza comuneira.
Explicación :Insinuar, aínda que sexa de forma subliminal ,como fai o Libro Branco cuestións como: “poder adquirir a condición de comuneiro/a aquelas persoas que ,aínda que vivan fora do lugar, aldea ou parroquia, naceran nas mesmas” ou “so os aproveitamentos dos montes veciñais, levados adiante por terceiros, poden sobardar os que eles chaman aproveitamentos forestais“. Insinuar estas cuestións e por as bases para ,nun futuro non moi lonxano ,eliminar o carácter xermánico dos montes veciñais camiño da sua desnaturalización .
A futura lexislación sobre os montes veciñais, debe contemplar claramente cales serian as situacións nas que se perdería a condición de veciño/a comuneiro/a. Situacións que quedarían limitadas a: vontade propia, morte, deixar de vivir no lugar, aldea ou parroquia, ou atentar contra a integridade de monte veciñal.
Explicación: En consonancia coas características xermánicas ,comunitarias e abertas dos montes veciñais. Prantexar como o fan os redactores/as do Libro Branco de que as asembleas das comunidades de montes poidan recoller outras causas para perder a condición de veciño/a comuneiro/a, non e somentes atacar os principios da titularidade xermánica, senón tamén e eliminar participación e xa que logo ,eliminar democracia.
E curioso comprobar como os dirixentes políticos da consellería do medio rural son tan “liberais” cando se trata de ir contra os principios xermánicos dos montes veciñais e sexan tan “intervencionistas”, cando se trata de por o monte veciñal o servizo de intereses alleos a veciñanza comuneira (por exemplo o reinvestimento obrigado na mellora forestal dos montes veciñais).
A futuro lei de montes veciñais debe contemplar que , de forma excepcional e naqueles lugares nos que haxa pouca populación ,as comunidades de montes poderán contemplar nos seus Estatutos, a figura do colaborador/a da comunidade de montes, que será aplicábel a aquelas persoas que sen vivir habitualmente no lugar, aldea ou parroquia, teñen morada na mesma e pasan estadías (fins de semana, vacacions, feiras …). As comunidades de montes que opten por esta opción,terán que contemplar nos seus estatutos a imposibilidade de repartir os ingresos do monte veciñal entre a veciñanza comuneira.
O número de veciños/as colaboradores/as da comunidade de montes non poderá superar o 15% da veciñanza comuneira e terán os mesmos dereitos e obrigas ca veciñanza comuneira, agás que non poderán formar parte da xunta reitora nin satisfacer as achegas pecuniarias que en algún momento sexan necesarias para a marcha do monte veciñal. A asemblea xeral para a incorporación dos veciños/as colaboradores/as da comunidade de montes precisará da maioria con un quorum dos 2/3 da veciñanza comuneira.
Explicación: Partindo de unha realidade, de que en lugares con pouco populación existe o perigo do abandono ou a extinción da comunidade de montes, o Libro Branco prantexa unha alternativa non acaída xa que vai contra as características xermánicas dos montes veciñais. Así fala de comuneiro/a con voz pero sen voto, cando unha persoa que non viva no lugar, aldea ou parroquia onde se asenta o monte veciñal non pode ter a condición de veciño/a comuneiro/a.
CUARTA: Ao punto 4.3.1 -Refresión preliminar.
Para os actos de disposición ,a futura lei de montes veciñais debía manter o papel da consellería do medio rural, non como intervencionista, senón como garante do cumplimento da lexislación. Ademais ten que declarar nulos de pleno dereito todos os actos de disposición levados a cabo antes de que os montes veciñais fosen declarados como tales.
Explicación: O posicionamento do Libro Branco vai no senso contrario .xa que prantexa que os actos de disposición se resolvan na regulación do negocio xurídico, cando sabe que os que optan a aproveitar o monte veciñal mediante actos de disposición, son grupos empresariais con grande capacidade de presión. E o que é aínda mais grave, prantexa a legalización das usurpacións dos montes veciñais, cando estes nestes actos tiveron lugar antes da súa declaración como monte veciñal.
A futura lei sobre montes veciñais en man común debe especificar os porcentaxes de limitación da superficie a ocupar do monte veciñal nos casos de actos de disposición e os criterios dos mesmos (evitar o monocultivo con especies pirófitas ,en zonas de alto risco de lumes, infraestruturas ou actividades susceptibeis de iniciar un lume …)
Explicación: O Libro Branco somentes enuncia esta cuestión.
QUINTA: Ao punto 4.3.2 -Toma de acordos de decisión.
A futura lexislación sobre os montes veciñais, ten que diferenciar entre actos de administración e actos de disposición ,xa que tal como está exposto, todos son actos de disposición. E mesmo deberíase contemplar que no monte veciñal non se deberían permitirse este tipo de actos ,se elo supón perda do seu valor patrimonial.
Explicación: Sen diferenciar estas dúas situacións pode darse o caso de a Administración ,sen o acordo da comunidade de montes ,poida realizar na superficie do monte veciñal ,acordos con terceiros.
SEXTA: Ao punto 4.3.3 -Cesións e arrendamentos e ao punto 4.3.4 -Dereitos de superficie.
A futura lei de montes veciñais ,no caso das cesións, arrendamentos ,agás as de a favor de calquera administración pública, deben ter,sen ningún tipo de excepcionalidade , un tempo máximo de 30 anos ,revisabeis cada 10 anos. O acordo de esta cesión ten que ser tomada en asemblea xeral da comunidade de montes ,por maioría simple en primeira convocatoria e co voto favorabel dos 2/3 en segunda convocatoria.Ademais debe contemplar que no caso de que as instalación fiquen en propiedade da comunidade de montes, isto non pode siñficar un incremento do patrimonio da mesma a efectos fiscais.
Explicación: Tratase de salvar a memoria a existencia do monte veciñal e de que o acordo de cesión non quede en poucas mans ,senón que recolla o sentir maioritario da veciñanza comuneira.
Polo que fai ao respeito dos dereitos de superficie ,estes debesen eliminar como posibilidade de aplicación nos montes veciñais en man común.
Explicación: A vixente lexislación permite que o beneficiario do dereito de superficie,poida arrendalas a terceiros sen o consentimento da comunidade de montes. Permite tamén a lexislación vixente que o dereito de superficie se prorrogue automaticamente se así o solicita o beneficiario do dereito de superficie. Fica claro que o dereito de superficie sácalle capacidade de decisión das comunidades de montes sobre as súas terras.
SEPTIMA: Ao punto4.3.5 – Expropiación forzosa.
A lexislación dos montes veciñais ten que contemplar que os montes veciñais non poden ser sometidos a expropiación forzosa en ningún caso.
Explicación: A expropiación siñifica eliminación física do monte veciñal para sempre .E ademais porque a lexislación xa contempla un número sufícente de figuras (cesión, arrendamentos …), que suplen con creces os obxetivos que pretendan acadar mediante a expropiación.
OTAVA: Ao punto 4.3.6 -Ocupacions e servidumes.
Para refrexar nunha futura lei de montes veciñais as cuestión de ocupacións e servidumes, previamente deberíase definir o proceso de declaración de utilidade pública e interese social. No caso do establecemento de servidumes será necesaria a declaración expresa da Xunta de Galiza, previo informe da consellaría competente en materia de montes e escoitadas as comunidades de montes. Será necesario ,polo tanto, un xuízo de contrastes sobre os elementos de utilidade pública ou interese social que han de sobrepoñerse os propios do monte veciñal. Para iso, tramitarase o oportuno expedente, no que se acredite a compatibilidade da servidume coa utilidade pública, a tal efecto a xefatura territorial correspondente redactará unha memoria na que se consignarán : a extensión puramente indispensabel suxeita a servidume, a imposibilidade de ocupación fora do monte, os danos e perdas que han de producirse e a súa valoración e as condición nos que ha de outorgarse a servidume.
No caso das ocupacións dos montes veciñais, terá que contarse co consentimento da comunidade de montes. Se e contraria darase por concluído o expedente.
Explicación: O Libro Branco non fala nada de unha nova definición da utilidade pública e interese social. Xa que logo está de acordo coa definición actual, que e perxudicial para os intereses das comunidades de montes.
NOVENA: Ao punto 4.3.7 -Permuta
A futura lei de montes veciñais debe manter a intervención da administración pública no tema das permutas. A Administración pública debe fiscalizar ditas permutas e requirir para a realización da permuta informes de valoración relativos aos terreos a permutar onde se poña de manifesto que o monte veciñal non perde valor patrimonial. En todo caso o aumento do valor patrimonial non debe ser atribuída as construcións existentes na parcela, que incluso poderían supor un gasto de demolición para as comunidades de montes ou gastos de reconstrución ,mantemento …
Explicación: O Libro Branco prantexa a non intervención da administración pública no tema das permutas.
DECIMA: Ao punto 4.4 -Adquisición de terreos por parte da comunidades de MVMC.
No que fai o respeito da capacidade para adquisición de terras por parte das comunidades de montes, mediante compra ,a futura lei de montes veciñais debe contemplar que as motivación para exercer este dereito virán dadas por: a defensa do monte veciñal e dos seu accesos, no mellor aproveitamento dos recursos do monte, na mellora e ampliación da superficie do monte veciñal e nos intereses xerais de veciñanza comuneira, independiente da catalogación do terreo a adquirir. Estas terras adquiridas serán cualificadas polos xurados de montes como montes veciñais en man común e non poderán ser obxeto de ningún acto de disposición por un período de 20 anos.
Explicación : O proposto no Libro Blanco reduce este dereito para as comunidades de montes, xa que elimina o poder de adquisición no caso do interés xeral da veciñanza comuneira e limita a adquisición de terreos os que esten catalogados como monte ou terreo forestal. Ademais non contempla que nestas terras durante 20 anos non se poida levar adiante ningún acto de disposición o que esta favorecendo a especulación de estes terreos a favor de terceiros.
UNDECIMA: Ao punto 4.6-Fins aos que se deben dedicarse os rendementos dos aproveitamentos.
A futura lei de montes veciñais ,no que fai o respeito das cotas mínimas de reinvestimento na mellora do monte, serán as que definan anualmente o seu plano de xestión.
Explicación: Os planos de xestión son a ferramenta que planifica o logro de un monte veciñal multifuncional e sustentábel. Son elaborados por persoal cualificado tecnicamente,aprobados pola veciñanza comuneira e ratificados pola consellaría do medio rural. Son xa que logo, o sentir dos titulares dos montes veciñais. A proposta do libro branco non so mantén a lexislación de xeito uniforme para todos os montes veciñais nunha actitude intervencionista ,senón a esta lexislación sectorial engádelle, agora, o marcado nos planos de ordenación e nos sistemas de certificación forestal. Este intervencionismo so ten un obxetivo , o de favorecer as empresas madeireiras e de servizos que pululan arredor dos montes veciñais.
Esta nova lexislación debe contemplar tamén que os ingresos que se deriven de lumes, pragas ou temporais, terán un tempo de investimento do 10 anos. E no caso de expropiacións e outros ingresos de carácter extraordinario ,o tempo de investimento será de 20 anos .
Explicación: Obrigar a investir este tipo de ingresos nun ano ( e se a comunidade de montes ten a gracia da consellería do medio rural , en 4 anos), só vai impedir o acadar no tempo o logro de un monte veciñal multifuncional e sustentábel, ademais de favorecer unica e exclusivamente as empresas madeireiras e de servizo que pululan arredor dos montes veciñais.
As cuantías provintes das subvencións non poden formar parte do montante dos ingresos a aplicar na cota mínima dos reinvestimentos obrigados, por ser estas de carácter finalista. Estes ingresos hai que investilos no proxecto que acadou a subvención.
Explicación: Manter que a cuantia das subvencións formen parte dos ingresos das comunidades de montes ,ou ben obriga a estas a non poder solicitar subvencións por non poder levalas adiante ou incumplirán a lei de reinvestimentos obrigadas e xa que logo ,serán sancionadas.
DUODECIMA: Ao punto 4.7-A gobernanza dos MVMC
A futura lei sobre o montes veciñais debe de incrementar a presencia das comunidades de montes e das mancomunidades nos órganos de participación e representación que existan ou poidan existir. Mais esta representación non ten porque ser do presidente/a da comunidade ou da mancomunidade de montes. Será aquela persoa que elixa a veciñanza comuneira de entre ela.
Explicación: Potenciar a figura do presidente/a da comunidade ou das mancomunidades de montes ,e unha vella aspiración da consellería do medio rural de ir convertindo as comunidades de montes en empresas para que, quen decida sexa oxe, o presidente/a e mañán o xerente. O obxetivo e eliminar democracia e participación da veciñanza comuneira, nas comunidades de montes.
DECIMO TERCEIRA: Ao punto 4.7.1-Organos das comunidades de MVMC.
A futura lei sobre os montes veciñais debe reforzar o funcionamento democrático e participativo nas comunidades de montes e reforzar o sistema de maiorías para toma dos acordos co fin de que estes sexan o sentir da mairorìa da veciñanza comuneira .
Explicación : O texto do Libro Branco refrexa o contrario cando fala de revisar o réxime de maiorías .E parte de unha certa verdade (que hai comunidades de montes con un gran numero de comuneiros/as) ,pero que somentes afecta a un pequeno número de comunidades (das mais de 3000 comunidades de montes que hai en Galiza, estas comunidades non pasan de unha víntena).
Non parece lóxico gobernar para unha maioría cos criterios de unha minoría. En todo caso polo que podería optarse ,de xeito excepcional algunha especificidade na lexislación xeral para este número pequeno de comunidades de montes. Esta nova lexislación tamén debe contemplar que as reunións dos órganos de goberno das comunidades de montes, terán que realizarse sempre de forma presencial.
Explicación: Partindo da excepcionalidade que siñificou para toda a sociedade a pandemia do Covid, no Libro Branco prantesaxe convertir en normalidade as reunión telemáticas dos órganos de goberno das comunidades de montes. E certo que ante situación excepcionais hai que tomar medidas excepcionais. Mais tamén e certo que estas deben desaparecer cando a situación excepcional desaparece. As reunións telemáticas, ademais de que un importante número de comuneiros/as non teñen acceso a estas tecnoloxías,o que fai e reducir a participación e a calidade democrática das decisións.
DECIMA CUARTA:Ao punto 4.7.4-Delegación do voto das persoas comuneiras.
A futura lexislación sobre os montes veciñais debe manter que delegación para asistencia as asembleas de un comuneiro/a so poderá facerse noutro comuneiro/a da mesma comunidade de montes.
Explicación: O que se pretende no Libro Branco, podendo ter a delegación de un comuneiro/a un familiar do mesmo aínda que viva noutro lugar e empezar a escarvar no carácter xermánico da titularidade veciñal co fin de proceder a súa eliminación. Ademais e de unha inxeñería social tal, que vai levar a situacións subrealistas . Que acontecerá con unha persoa coa delegación de voto sexa ao mesmo tempo comuneiro/a no lugar onde reside? Terá a condición de comuneiro/ a en dúas comunidades de montes distintas?.
DECIMO QUINTA: Ao punto 4.7.5-Mancomunidades e agrupacións de xestión conxunta.
A futura lei de montes veciñais debe profundizar no desenvolvemento das mancomunidades de montes ,especificando os campos onde pode intervir para unha mellora da defensa do monte veciñal e dos aproveitamentos mancomunados dos montes veciñais que formen parte da mesa. Deben ter un criterio territorial para mancomunarse( concello ,bisbarra ,serra……). O formar parte de unha mancomunidade, en ningún caso pode siñificar a perda de capacidade de decisión sobre a súas terras, nin a mancomunidade de comunidades de montes ,pode intervir na vida interna de cada comunidade de montes .As mancomunidades de montes serán rexistradas no Rexistro de montes veciñais.
As comunidades de montes tamén se poderán unir en ameto galego. Nesta caso o criterio territorial desaparecerá, tendo somentes en conta o interés da comunidade en formar parte de organización de ameto galego.
As comunidades de montes que formen parte de esas organización terán plena capacidade de decidir sobre as súas terras e a organización respectará a vida interna de cada comunidade de montes organizada .As organización de ameto galego tamén serán rexistradas no Rexistro de montes veciñais.
Explicación :O Libro Branco .o respeito de esta cuestión non di practicamente nada..O único que prantexa claramente,vai contra os principios da titularidade xermánica cando afirma que as comunidades de montes poderán delegar capacidade xurídica nas mancomunidades.
DECIMO SEXTA: Ao punto 4.10-Deslindes.
A futura lei sobre os montes veciñais debe manter como unha competencia da consellería do medio rural o proceder a facer o deslinde dos montes veciñais.
Explicación :Aínda que e positivo, tal e como prantexa o Libro Blanco, que se debe reforzar o papel da consellaría do medio rural no arbitraxe dos deslindes entre montes veciñais; debese tamén manter a competencia da consellería do medio rural de facer os deslindes nos montes veciñais , aínda que sexa como punto de partida para acadar deslindes amigabeis entre as comunidades de montes.
DECIMO OITAVA. Ao punto 4.11.1 –Pervivencia dos Xurados provinciais de MVMC.
A futura lei de montes veciñais debe manter os catro xurados provinciais de clasificación de montes veciñais.
Explicación:
A lei de montes veciñais actualmente vixente establece que ademais de resolver todo o procedemento administrativo de clasificación de mvmc, os xurados provinciais deben atender a asuntos de permutas de parcelas veciñais por outras de particulares. Tamén deben executar sentenzas da vía contencioso administrativo ou civil recoñocento como mvmc aqueles que así o resolvan os ditames xudiciais .
A lei de montes de Galiza ,actualmente vixente, atribúe novas e importantes funcións aos xurados provinciais como son :
-Clasificación como veciñais en man común os terreos adquiridos polas comunidades de montes anteriormente a entrada en vigor de esta lei,así como informar previamente e no seu caso recoñocer como veciñais os terreos adquiridos (tomada, dereito de retracto….) despois de entrada da lei.
-Revisión dos esbozos das carpetas fichas de xeito que as comunidades de montes poidan inscribir no Rexistro da Propiedade os mvmc clasificados nos anos 80,regularizando de este xeito un procedemento clasifícatorio cheo de erros e deficiencias pola administración.
-Recoñocemento como mvmc das parcelas resultantes dos procesos de concentración parcelaria.
Todas estas funcións xustifican suficentemente que os xurados provinciais de clasificación de montes veciñais deben seguir existindo. Eliminalos siñificaría obrigar as comunidades de montes a acudir a xurisdición civil para resolver estas cuestións, condenandoas a maiores gastos, que deberían ser empregados no coidado e aproveitamento dos montes veciñais.
DECIMO NOVENA: Ao punto 4.11.4-Inexistencia,extinción ou desaparición das CMVMC e abandono e grave abandono dos MVMC.
A futura lei de montes veciñais en man común debe contemplar situacións transitorias no caso de extinción ou desaparición da comunidade de montes ,cando carezan de veciñanza nun momento dado ou non constitúan unha xunta reitora .Nestes casos a xestión dos montes veciñais corresponderá de xeito cautelar a consellería do medio rural. Para tal xestión poderá contar coa colaboración das comunidades de montes veciñas ou das mancomunidades de montes próximas. Esta xestión cautelar rematará no intre no que se subsanen as causas que a provocaron.
Explicación: Para estas situacións no Libro Branco,elimina o feito de que estas situacións teñen que ser transitorias e sobre de elas terá que levarse unha xestión cautelar.Pola contra , prantexa simplemente a usurpación de estas terras da veciñanza comuneira a favor dos concellos, outorgandolle a estes a titularidade dos montes veciñais. Mesmo atrevéndose a autodotarse de capacidade para, convertíndose tamén en poder xudicial, declarar a extinción definitiva das comunidades de montes.
A futura lei de montes veciñais tamén ten que contemplar que os montes veciñais en man común somentes poderanse declarar en estado de grave abandono ou degradación e de xeito provisional ,cando sufrise fehacentemente un manifesto deterioro medioambiental ou padecese unha extracción abusiva dos seus recursos.As medidas que se deben tomar para subsanar estas causas debe tomalas a consellaría do medio rural e levalas adiante a comunidade de montes respectiva.Unha vez susbanadas as causas ,a xestión do monte veciñal ,voltará a comunidade de montes.
Explicación: O Libro Branco non fala nada de esta cuestión. E de supoñer que mantén a lexislación actual que permite a declaración de un monte veciñal en estado de grave abandono ou degradado por meras cuestións de incumplimentos burocráticos. E unha vez declarado como tal, entregarlle a unha empresa forestal a xestión do monte veciñal por un período de 50 anos .O que siñifica na practica, unha usurpación do monte veciñal.
VIXESIMA: Ao punto 4.11.6.1-Residuos abandonados no monte.
A nova lexislación sobre os montes veciñais debe contemplar que os residuos abandonados nos montes veciñais serán de responsabilidade de quen os verta.As autoridades compententes teñen que investigar e buscar as persoas infractoras e aplicar as sancions correspondentes;en no seu defecto ,retirar os verquidos .A obriga da comunidade de montes limitarase a por este asunto en coñocemento da consellaría do medio rural .
Explicación: O Libro Branco enuncia o problema ,mais non prantexa negunha alternativa.
VIXESIMO PRIMEIRA: Ao punto 4.11.7-Función social montes periurbanos ,usos sociorecreativos e deportivos.
Dado o carácter aberto dos montes veciñais ,a sociedade no seu conxunto debe ser beneficiada de esta función social .A futura lei sobre os montes veciñais deberá contemplar que o disfrute de esta función social debe ser autorizada pola comunidade de montes e do seu disfrute ,non poden derivarse nin responsabilidades civís nin penais para as comunidades de montes.
A lexislación a este respeito debe contemplar dous modelos de este disfrute da función social dos montes veciñais por aquelas persoas que non ostentan a condición de veciño/a comuneiro/a : 1-A levada adiante mediante entidades ,asociacións ,clubes……….Estes terán que acompañar un seguro de responsabilidade civil que cubra os posibeis percances que poidan acontecer derivada da súa practica .2-A levada adiante de xeito individual .Para estes casos ,a Xunta de Galiza disporá para tal fin un seguro de responsabilidade civil universal ,ou expediran licenzas administrativas que levaran implícito un seguro de responsabilidade civil para cubrir os percances ,que poideran acontecer.
Explicación: Nesta cuestión o Libro Branco enuncia a cuestión mais non prantexa nengunha alternativa concreta.
DECIMO SEGUNDA: Ao punto 4.11.8-Personalidade xurídica ou capacidade das comunidades de montes e mancomunidades.
A futura lei sobre os montes veciñais en man común deberá contemplar que :
1-As comunidades de montes terán plena capacidade xurídica para o cumplimento dos seus fins e a defensa dos seus dereitos sobre os montes veciñais e os seus aproveitamentos ,así como a súa administración ,disposición e actos derivados establecidos nesta lei .
2-Asimismo ,as comunidades de montes terán plena capacidade xurídica para a realización de todos aqueles actos e negocios xurídicos que teñan por obxeto dotarse de instalacións necesarias ,obras ,servizos comunitarios ou terras na mesma zona do monte co obxeto de incrementar a superficie e , en xeral ,para todos aqueles actos xurídicos que redunden en beneficio da xestión do monte veciñal de acordo co que decida en cada momento a asemblea xeral da comunidade de montes conforme coas lexislación vixentes .
3-As mancomunidades de montes ,como unión voluntaria de comunidades de montes que non perden a súa plena decisión para por en valor as súas terras ,tamén terán capacidade xurídica.
En ningún caso ,nin as comunidades de montes,nin a súas mancomunidades ,terán personalidade xurídica.
Explicación: De este xeito ,as comunidades de montes poderán desenvolver todo tipo de actividades que redundan no beneficio do monte veciñal e da veciñanza comuneira, sen necesidade de dotalas de personalidade xurídica. Se isto e así ,porque o redactores/as do Libro Branco sobre os montes veciñais empéñanse en dotar as comunidades de montes e as mancomunidades de montes de personalidade xurídica mesmo mediante unha enxeñería e creando contradicións xurídicas cando afirman: ”dotar as comunidades de montes de personalidade xurídica a condición que se poida perservar o conceito de propiedade xermánica “ ou “ personalidade xurídica específica para evitar confusión coas sociedades mercantís” ou “dotar de personalidade xurídica para poder levar adiante negocios e actividades non directamente vinculados ao monte veciñal “. A resposta a este empeño e clara.
Os redactores/as do Libro Branco ,saben moi ben que dotar as comunidades de montes de personalidade xurídica e eliminar o carácter de titularidade xermánica dos montes veciñais. E convertir a estas en titularidades privadas para que se poidan vender, mercar, transmitir ,herdar…. E abrir os montes veciñais ao tráfico do comercio para que dos mesmos se poidan beneficiar intereses alleos as comunidades de montes.
VISEXIMA TERCEIRA: Ao punto 4.11.9-Aproveitamentos e usos do MVMC.
A lexislación sobre os montes veciñais debe recoller que todo os aproveitamentos e usos actuais e futuros que se den na subsolo ,na superficie e no voo ,serán considerados aproveitamentos e usos do monte veciñal.
Explicación: O Libro Branco so recoñece como aproveitamentos e usos do monte veciñal os que ademais de darse na superficie de estes ,teñen que ter a consideración de monte.O obxetivo fica claro .A intención se sacarlle capacidade de decisión a veciñanza comuneira naqueles aproveitamentos como poden ser eólicos ,canteiras……. para que directamente se apropien dos mesmos intereses empresariais .Tamén ten como obxetivo non clasificar.
Ou mesmo desclasificar aqueles montes veciñais que na súa superficie se desenvolvan actividades de carácter social, recreativo,deportivo. lúdico …
VISEXIMO CUARTA: Ao punto 4.11.11-Reunificación e simplificación da referencias catastrais e mellora da cartografía dos MVMC e adaptación da representación gráfica das novas tecnoloxías.
Na futura lei de montes veciñais deberá contemplar a toda superficie do monte veciñal como unha soa parecela catastral.
Explicación: Os criterios polos que definen as parcelas catastrais non se axustan os criterios para por en valor os montes veciñais .Este complica a xestión dos montes veciñais para a vida normal das comunidades de montes .O libro blanco sobre o monte veciñal enuncia a problemática mais non prantexa unha alternativa concisa e clara.
VIXESIMA QUINTA: Ao punto 4.11.12 –Fiscalidade.
A futura lei de montes veciñais ten que contemplar,en cuestión fiscal ,a retirada dos montes veciñais como suxeitos pasivos no Imposto sobre sociedades e a elaboración e aprobación no Parlamento Galego de unha fiscalidade que contemple as características dos montes veciñais e as función que cumplen.
Explicación: Ao respeito de esta cuestión o Libro Branco limitase a prantexar a necesidade de revisar e mellorar a fiscalidade dos montes veciñais. Mais , mesmo admitindo a boa vontade do prantexamento ,e de todo imposibel estas melloras fiscais se non se parte da base da retirada dos montes veciñais como suxeitos pasivos no Imposto sobre sociedades.E imposibel acadar unha fiscalidade acaída para os montes veciñais ,se se lle aplica un imposto pensado para a sociedades mercantís.
Para non elaborar unha fiscalidade acaída para os montes veciñais ,os redactores/as do Libro Branco alegarán que isto e imposibel facelo xa que a fiscalidade e unha competencia exclusiva do goberno central .Isto e certo, mais no pecha todas as vías.
A propia constitución do Estado permite que se unha proposición non de lei aprobada no parlamento autonómico ,aínda que o aprobado sexa unha cuestión da que non ten competencia a autonomía. pódese levar a debate as Cortes Xerais do Estado. E se neste parlamento se aproba ,a proposta acada rango de lei. Xa que logo ,acadar unha fiscalidade acaída a figura dos montes veciñais non e un problema tecnico-xurídico. E unha cuestión de vontade política.
VISEXIMA SEXTA –Ao punto 4.11.13 -Compensación de servizos ecosistémicos
E preciso que dende a consellaría do medio rural elabore un estudo dos servizos ecosistémicos que cumpren os montes veciñais (captura do CO2 ,osixeno, Biodiversidade, Regulación Tª , Regulación hídrica, combate a erosión ,etc…
Debe tamén cuantificar o custe de estes servizos ,que levan adiante as comunidades de montes en beneficio da sociedade no seu conxunto. Derivado de isto ,tamén se debería marcar as compensación a estes servizos que prestan as comunidades de montes.
Compensacións que deberían ir por :axudas con porcentaxe de subvención do 100% para acadar un monte multifuncional e sustentábel, exención de impostos …. E no caso dos montes veciñais en zona de alta montana ou con pouca populación ,pago directo a veciñanza comuneira pola prestación de estes servizos,xa que axudara a fixar populación no medio rural .
Explicación :O Libro Branco ,sitúa ben a cuestión ,mais tal e como esta non deixa de ser unha mera declaración de intencións.
VISEXIMO SEPTIMA : Ademais ,a futura lei sobre montes veciñais ,debe recoller:
-O recoñocemento dos montes veciñais en man común como unha figura de protección medioambiental e cultural en si mesmo.
-As funcións que ten que cumplir a Administración,entre elas a de velar polo cumplimento da lexislación.
-A entrega a veciñanza comuneira dos montes veciñais con consorcio e/ou convenio ,libres de cargas,por ser estas inxustas e falas.
-A cuantificación do valor da captura do CO2 das masas boscosas e as medidas compensatorias aos titulares das mesmas. Esta cuantificación non pode basearse somentes no medre da madeira como foi o actual decreto ,senón que tamén ten que ter en conta as funcións sociais e medioambientais que cumpren as masas boscosas.
-A declaración dos montes veciñais como patrimonio inmaterial ,material e histórico.
-A creación de un selo público de certificación dos produtos do monte veciñal.
-A defensa do Ministerio Fiscal das comunidades de montes que se vexan afectadas na integridade dos seus montes veciñais.
